واجعني بعادك

وبكيت..وواجعنى بعادك وقاتلنى سكاتك عن تكليمى وبنام وأصحى أنادى عليكى وواجعنى بعادك وكلامى من جوايا بينكتب بيصدق مش بيقول كلام ينكذب ولا أكتب إلا اللى بحسه وأشعره وإن ما عرفت أشعره فى سعر بقوله زى ما أحسه …يمكن حسه يوصلك عايش فى عهذاب شوقى ليكى مش حاسس بطعم الدنيا حواليا مش حاسس غير طعم آخر أيم لؤياكى ومعاكى..كنت زى ما أحب أكون والوقتى…ما بينا سكون ليه ياحبيبتى وواجعنى بعادك وقاتلنى شوقى إليكى حتى أحلامى بتندهك وشفايفى مزوية حزينة بتعطشك وكلامى مش ناقلة ولا كاتبه علشان أكتب لأ حاسه ..من جوى القلب بحسه ورغم آلامى التانية ورغم أحزان الدنيا التايهة مش عاوز إلا دنياكى لو كان الدمع بينكتب وينسكب بين السطور كان الكلام يشهد بدموعى ببكى وبكيت..وواجعنى بعادك وقاتلنى سكاتك عن تكليمى تتمرد كل أعضائى عن طاعتى ماهية طايعة ليكى لوحدك ماهى حاسة بيكى لوحدك مش عايزة إلاأنت مشتاقة ليكى أنت حسى بكلامى مش كاتبه كلام أولوم وملام كاتبه يترجم تعذيبى وتغريبى مع نفسى وأنت بعيدة وقريبة ..وواجعنى بعادك يشقينى عطشى اشفايفك لعنيكى..لأيديكى..ولجسمك ..وواجعنى بعادك وقاتلنى سكاتك عن تكليمى وجارحنى حرصك على تأثيمى آه من وجعى اللى فى بدنى وألمنى ومليون آه من وجع القلب اللى قاتلنى وبعد ما قلت ..ماعدش القول ينفع يتقال قلت وبُحت بكل اللى ممكن ينقال